در اکسل Exel، ارجاع یا آدرس دهی به سلول ها و محدوده‌ها می‌تواند به چندین شکل انجام شود. در زیر، انواع آدرس دهی در اکسل   را توضیح داده‌ام:

انواع آدرس دهی در اکسل

1. آدرس مطلق (Absolute Reference):

در این نوع آدرس دهی، شما از نشانگر دلخواه برای ستون و سطر استفاده می‌کنید، مثلاً $A$1. آدرس مطلق در هنگام کپی کردن فرمول‌ها، همواره به همان سلول یا محدوده اشاره می‌کند.

2. آدرس نسبی (Relative Reference):

در این نوع، شما از نشانگر سلول بدون علامت $ استفاده می‌کنید، مثلاً A1. آدرس نسبی در هنگام کپی کردن فرمول، به طور خودکار تطبیق پیدا می‌کند و به سلول های جدید ارجاع می‌دهد.

3. آدرس کامل (Mixed Reference):

در این نوع، یک بخش از آدرس (مثلاً ستون یا سطر ) مطلق و دیگر بخش نسبی است. به عنوان مثال، $A1 یا A$1. این نوع ارجاع در کاربردهایی مانند قفل کردن ستون یا سطر در فرمول‌ها مفید است.

4. ارجاع با استفاده از نام (Named Range Reference):

در این نوع، می‌توانید یک نام برای یک سلول یا محدوده تعریف کنید و سپس از آن نام در فرمول‌ها استفاده کنید به جای آدرس. این کار باعث افزایش خوانایی و قابلیت تغییر آسان فرمول‌ها می‌شود. این انواع ارجاع‌ها و آدرس دهی‌ها در اکسل   برای ایجاد فرمول‌های پویا و کارآمد بسیار حائز اهمیت هستند. هر کدام از این نوع‌ها ممکن است بسته به نیازهای خاص شما، مناسب باشند.

مثال

در زیر یک مثال از هر نوع آدرس دهی در یک فرمول در اکسل   را برایتان توضیح می‌دهم:

1. آدرس مطلق (Absolute Reference):

فرض کنید می‌خواهید محتوای دو سلولA1 و B1 را در سلول C1 جمع کنید. فرمول مورد نیاز به صورت =A1+B1 خواهد بود. این فرمول هنگامی که کپی شود، به آدرس مطلق A1 و B1 ارجاع می‌دهد.

2. آدرس نسبی (Relative Reference):

اگر فرمول =A1+B1 را در سلول C2 قرار دهید و سپس آن را به سلول C3 کپی کنید، فرمول به صورت =A2+B2 تغییر خواهد کرد. در اینجا A1 و B1 به صورت آدرس نسبی در نظر گرفته می‌شوند و با تغییر مکان فرمول، به طور خودکار تطبیق می‌یابند.

3. آدرس کامل (Mixed Reference):

فرض کنید می‌خواهید مقدار سلول A1 را در ستون D ضرب کنید. فرمول مورد نیاز به صورت =$A1*D1 خواهد بود. در این فرمول، A1 به صورت مطلق در نظر گرفته شده است که در هنگام کپی کردن فرمول، به همان سلول اشاره خواهد کرد. اما D1 به صورت نسبی در نظر گرفته شده است، بنابراین با تغییر ردیف، تطبیق خواهد یافت.

4. ارجاع با استفاده از نام (Named Range Reference):

فرض کنید برای محدوده A1:B5 نام “Data” را تعریف کرده‌اید. حالا می‌توانید فرمول مثلاً =SUM(Data) را در سلول C1 استفاده کنید. این فرمول به صورت جمع مقادیر در محدوده “Data” عمل می‌کند. این مثال‌ها نشان می‌دهند که هر یک از انواع آدرس دهی در اکسل برای حالات مختلف و کاربردهای متفاوت مفید هستند و انتخاب مورد مناسب، بسته به نیاز و شرایط کاری شماست.

مثال دیگر

 در زیر یک مثال از هر یک از انواع آدرس دهی در اکسل   را برایتان توضیح می‌دهم:

1. آدرس مطلق (Absolute Reference):

فرض کنید می‌خواهید محتوای دو سلول A1 و B1 را در سلول C1 جمع کنید. فرمول مورد نیاز به صورت =A1+B1 خواهد بود. این فرمول هنگامی که کپی شود، به آدرس مطلق A1 و B1 ارجاع می‌دهد.

2. آدرس نسبی (Relative Reference):

در اینجا، اگر بخواهید فرمول را به سلول های C2 و C3 کپی کنید، فرمول به صورت خودکار تطبیق پیدا خواهد کرد. به عنوان مثال، اگر فرمول =A1+B1 را به C2 کپی کنید، فرمول به صورت =A2+B2 تغییر خواهد کرد.

3. آدرس کامل (Mixed Reference):

فرض کنید می‌خواهید مقدار سلول A1 را در ستون D ضرب کنید. فرمول مورد نیاز به صورت =$A1*D1 خواهد بود. اینجا A1 به صورت مطلق است، اما D1 نسبی است و با تغییر ردیف، تطبیق می‌یابد.

4. ارجاع با استفاده از نام (Named Range Reference):

شما می‌توانید برای محدوده‌ای از سلول ها یا یک سلول خاص، یک نام تعریف کنید. مثلاً محدوده A1:B5 را با نام “Data” تعریف کنید. سپس می‌توانید فرمول‌های خود را با استفاده از این نام نوشته و آنها را در سلول های دیگر نیز استفاده کنید، به عنوان مثال =SUM(Data). این مثال‌ها به شما کمک می‌کنند تا انواع مختلف آدرس دهی در اکسل   را بهتر درک کنید و برای کاربردهای مختلف آنها را استفاده کنید.
 

فیلم